Trójmoście – wiadukty kolejowe w Hranicach
Za viadukty, 753 01 Hranice I-Město, Kraj Ołomuniecki
http://mic.hranet.cz/cs/stavebni-pamatky/hranicke-viadukty.html
Gdy w latach 40 XIX wieku budowano Kolej Północną, która miała połączyć Wiedeń z Krakowem, trzeba było na odcinku Morawskiej Bramy pokonać dwie niższe partie na dziale wodnym rzek Odry i Bečvy. Jedna znajdowała się przy miejscowości Jezernice, druga niedaleko historycznego miasta Hranice. Dlatego właśnie w tych miejscach powstały wiadukty, po których miała być poprowadzona jednotorowa kolej. Oba mają podobną długość, niecałe 430 metrów i około trzydziestu przęseł. Architekturą miały przypominać starożytne rzymskie akwedukty. Możliwe, że dlatego te techniczne konstrukcje są imponujące również pod względem artystycznym.
Historia wiaduktów
Pierwszy wiadukt, kamienny z ceglanymi elementami, znajdujący się najbliżej centrum miasta, został ukończony w 1844 roku. Wraz ze wzrostem transportu kolejowego jeden tor jednak przestał wystarczać, dlatego w latach 70 XIX wieku wybudowano równoległy wiadukt, tym razem już cały kamienny.
Już w 1911 roku powstał plan na dobudowanie trzeciego wiaduktu, którym byłby poprowadzony trzeci i czwarty tor. Do budowy doszło podczas pierwszej wojny światowej, kiedy to jako siłę roboczą wykorzystano włoskich więźniów. Praca przy budowie była dość niebezpieczna – podczas mniejszych wypadków i jednej większej klęski, gdy zawaliło się jedno z przęseł, zginęło łącznie dwudziestu ludzi.
Trzeci wiadukt był ostatecznie ukończony dopiero tuż przed drugą wojną światową, tym razem już z użyciem betonowej konstrukcji na kamiennych filarach. Tylko dzięki szczęśliwym wypadkom wiadukty podczas wojny nie zostały zniszczone.
Zabytki techniczne w okolicy Hranic są warte całodziennej wycieczki. A nie muszą łączyć się tylko z kolejami, jak tunel we Slavíču czy hranickie i jezernickie wiadukty. Nie mniej ciekawy jest na przykład drewniany wiatrak w Partutovicach, lub pozostałości wapiennika niedaleko Hranickiej Przepaści.
Honza
Współcześnie
W ciągu ostatnich 20 lat do transportu kolejowego był używany tylko najnowszy, betonowy wiadukt, który przeszedł w 2000 roku całkowitą renowację i modernizację. Starsze, historyczne wiadukty stopniowo niszczały i rozważano ich rozbiórkę.
W 2007 roku udało się miastu Hranice jednak je wypromować, ogłosić zabytkami kultury i stopniowo remontami poprawiać ich stan. Nawet gzymsom, murkom i barierkom wrócono pierwotny wygląd. Od tego czasu wiadukty są chlubą miasta.
49.562193 17.731711
Gryf poleca
Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev.
