Krystalicznie czyste powietrze – Jarnołtówek
Jarnołtówek i Pokrzywna – centrum informacji turystycznej:
http://jarnoltowek.pl
Jarnołtówek jest rozgałęzioną wsią leżącą w Parku Krajobrazowym Góry Opawskie w dolinie Złotego Potoku u podnóża Biskupiej Kopy (889 m n.p.m.) tuż przy granicy z Republiką Czeską. Wyjątkowa uroda krajobrazu, krystaliczne powietrze, szlaki turystyczne i kilkuwiekowa złożona historia tego zakątka dzisiejszej Opolszczyzny od dziesięcioleci przyciąga tutaj turystów i kuracjuszy.
Chociaż współczesna zabudowa willowa wypiera dawne zabudowania, w Jarnołtówku zachowało się kilka pamiątek z przełomu XIX i XX wieku: pozostałości zespołu dworskiego, kilkanaście starych domów mieszkalnych, kościół św. Bartłomieja, budynki szkoły i dawnej poczty, oryginalna zapora przeciwpowodziowa na Złotym Potoku z 1909 r., obelisk ku czci cesarzowej Niemiec Viktorii Augusty, wieża widokowa na szczycie Biskupiej Kopy (należąca już do Czech).
Historia
Historia Jarnołtówka (niem. Arnoldsdorf) liczy ok. 750 lat. W spisanej kronice wsi są m.in. budowa katolickiej szkoły elementarnej (1684), liczne klęski żywiołowe, rozwój przemysłu drzewnego, tkalnictwa, pozyskiwanie łupków i złota, a na pocz. XX wieku – wizyta cesarzowej Niemiec Viktorii Augusty po wielkiej powodzi w 1903 r. Swój rozkwit Arnoldsdorf przeżywa na początku XX wieku, kiedy po odbudowie ze zniszczeń spowodowanych powodzią zyskuje status „luftkurortu”, uzdrowiska przywracającego siły dzięki mikroklimatowi i możliwości uprawiania łagodnych wspinaczek górskich.
W latach 1945-1946 niemieccy mieszkańcy Arnoldsdorf zostali przymusowo wysiedleni, a na ich miejscu osiedlono Polaków z kresów wschodnich i centralnej Polski. W latach 1945-1947 wieś nazywała się Jarantowice, od r. 1947 zaś – Jarnołtówek, w której to nazwie nadal słychać imię XIII-wiecznego założyciela wsi – wójta Arnolda.
Spośród kilku wiosek położnych wzdłuż granicy polsko-czeskiej na południu Opolszczyzny moja wioska rodzinna – Jarnołtówek – jest najbardziej znana i najlepiej opisana, a poświęcona jej literatura (w języku niemieckim i polskim) stale się wzbogaca. Nie znam człowieka, który po spędzeniu w Jarnołtówku choćby jednego dnia nie chciałby tu powrócić, a nawet zamieszkać.
Wojciech
Współczesność
Od końca lat 40. Jarnołtówek, położony między malowniczymi wsiami Pokrzywna (niem. Wildgrund), Konradów (Langesdorf) i Podlesie (Schoenewald), w odległości kilku kilometrów od miasteczek Głuchołazy (dawn. Bad Ziegenhals) i czeskich Zlatych Hor (dawn. Zuckmantel) z kilkoma sanatoriami w każdym, zachowuje charakter miejsca uzdrowiskowego. Przyjeżdżają tu zwłaszcza dzieci na turnusy rehabilitacyjne i kolonie letnie, a także turyści z całej Polski, których przyciąga spokój, widok łagodnych wzniesień Gór Opawskich, świeże górskie powietrze, wielość pensjonatów i domów wypoczynkowych, kilka oryginalnych pamiątek przeszłości, bliskość Czech.
Od kilku lat Jarnołtówek stał się głośny w całej Polsce za sprawą pasterki pod gołym niebem w Cichej Dolinie na styku Jarnołtówka i Pokrzywnej, na którą schodzi się kilka tysięcy ludzi.
50.284801 17.426695
Gryf poleca
Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev.
